Zaproponowaliśmy rozwiązania scenograficzne oparte o abstrakcyjne przetworzenie barw krajobrazu – wiodącego motywu twórczości Józefa Chełmońskiego. Stonowane, ciemne, ziemiste barwy sal dobraliśmy jako neutralne tła dla obrazów. Brązy i szarości wyznaczają strefy programowe – to kolory gleby, kory, umaszczenia zwierząt i suchych roślin. Naszym wątkiem przewodnim uczyniliśmy charakterystyczny kontrastowy kolor identyfikacji wizualnej całej wystawy – jasną żółtawą zieleń kiełkujących roślin. Ten kolor anonsuje wystawę już na podeście przed wejściem a w ciągu ekspozycji powraca w cokołach, meblach i elementach graficznych. Umeblowanie, na które składają się ławy i gabloty z pracami na papierze, to proste bryły o burtach frezowanych w delikatny relief, podkreślający pion – kierunek życia i wzrostu.
Na podeście muzeum stworzyliśmy specjalną aranżację obejmującą zatoki z wybranymi dziełami z kolekcji muzeum, centralny mebel umożliwiający odpoczynek większych grup oraz kalendarium życia i twórczości malarza ze zdjęciami eksponowanymi na tkaninie. Ten pomysł odwołuje się do skojarzenia z makatą – motywem dekoracyjnym zaczerpniętym z ziemiańskich domostw podobnych temu, w którym żył bohater wystawy.